Reisverslag oktober 2006

23 oktober tot en met 5 november 2006


Op zaterdag 21 oktober was het weer zover, dat we een trailer mochten laden met hulpgoederen voor Roemenië. Het was opnieuw een grote trailer met oplegger (met een inhoud van maar liefst 100 m3) die we tot de laatste centimeter hebben kunnen vullen. Het bleek dat we een totaal lading hadden met een gewicht van ruim 20 ton.

Het waren hulpgoederen van verschillende aard. Maar alle even hard nodig. Naast meubilair, een orgel, enkele wasmachines en huishoudelijke goederen, was er maar liefst 2800 kg aan melkpoeder, ca 6000 kg aan voedsel, ca 150 zakken dekens en jassen en ongeveer 450 bananendozen met kleding en schoeisel. Ook hadden we 2 goedwerkende echografieapparaten gekregen die mee zijn gegaan.

De auto had dinsdag 24 oktober aan het einde van de middag alle douane-formaliteiten achter de rug en toen kon in Sebis het eerste deel van de goederen worden uitgeladen. 's-Avonds laat ging de auto nog door naar Blaj, waar in de loop van de nacht nog werd uitgeladen.

Het is hartverwarmend als we zien hoeveel mensen mee hebben geholpen met het voedsel dat we hebben meegenomen. Naast de inzameling in de verschillende winkels in Zwolle, werd ook vanuit de Baptistengemeente in Kampen en door personeel van Abott Logistics in Zwolle actief meegedaan met de voedselinzameling. Daarnaast werden door privé-gezinnen speciale pakketten gemaakt als extra ondersteuning van een aantal gezinnen.

We hebben ook weer een geldbedrag mee kunnen nemen voor het kindertehuis in Sebis. In dit kindertehuis worden op dit moment 10 kinderen zeer liefdevol verzorgd. Men is (helaas) voor een groot deel van onze ondersteuning afhankelijk. Daarom zijn we ook zo blij dat er nog steeds een aantal mensen maandelijks een bedrag storten voor het kindertehuis.

In Halmagiu hebben we het bejaardencentrum bezocht dat we in juli j.l. mochten openen. Het is fijn om te zien dat het geheel nu in werking is. Maar eigenlijk is het woord bejaardencentrum niet juist. Want we hebben gemerkt dat, als men het in Roemenië heeft over een bejaardencentrum, men praat over een tehuis waarvan veel van de bewoners in min of meerder mate een handicap hebben. Vaak zijn er ook wel mensen bij die nog wat jonger zijn, maar die -omdat ze niet voor zichzelf kunnen zorgen- daarom ook in een bejaardencentrum terechtkomen. Dat is in ons tehuis niet anders. Er zijn nu 10 bewoners die ook allen een lichte handicap hebben en die verzorgd moeten worden. De handicap varieert van moeizaam lopen tot in lichte mate geestelijk gehandicapt zijn. Maar het zijn allemaal mensen die geen familie hebben die voor ze kan zorgen.

De bewoners van dit verzorgingstehuis hebben het voor Roemeense begrippen erg luxe. Er zijn 2 royale kamers in gebruik waar 2 personen slapen en er zijn 2 zeer grote kamers waar 3 personen slapen.
Daarnaast is er een royale ruimte waar wat meubilair en enkele bankstellen staan, waar men gezellig kan zitten en TV kan kijken. Dan is er nog een royale eetzaal. Buiten heeft men ook volop de ruimte om bij goed weer te kunnen zitten.

Een groot nadeel is echter dat geen van de bewoners de beschikking heeft over een inkomen, pensioen of vermogen. Wel zijn er uiteraard veel kosten dat zult U begrijpen.
Daardoor zijn er nog wel veel zorgen met name op financieel gebied. Er is een sponsoring door de staat toegezegd voor energiekosten, telefoon en salariskosten personeel. Ook is er een kleine tegemoetkoming toegezegd in de kosten van voedsel. Maar niet alle voedsel wordt betaald. Daarnaast zijn er ook kleine onderhoudskosten en of reparatiekosten die moeten worden opgehoest. We zoeken nu nog naar een mogelijkheid of we een kleine- maar blijvende- tegemoetkoming kunnen geven.

We weten op dit moment niet of en hoe we dit gestalte kunnen geven, maar tot op heden heeft God steeds op zeer wonderbaarlijke wijze gezorgd voor alle dingen die nodig zijn en we vertrouwen er ook nu op dat er een goede oplossing zal komen.

Maar niet alleen in Roemenië zijn er zorgen. Ook hier hebben we wat moeilijkheden, want we zijn nu- na ca 6 jaar gratis "onderdak" te hebben gehad- definitief onze opslagruimte in Zwolle kwijt en we zoeken nu naar een ruimte waar we onze goederen neer kunnen zetten.
Als U wat weet dat geschikt voor ons is houden we ons aanbevolen.

Henk de Breij
Secretaris


[terug]