Reisverslag oktober 2011

21 oktober tot en met 30 oktober 2011


Op woensdag 19 oktober mochten we weer een trailer met hulpgoederen laden voor Roemenië. Het ging deze keer wat anders dan normaal, want er was zo veel ontvangen dat we eigenlijk naar Roemenië wilden brengen, dat we een keus moesten maken wat nu mee kon en wat moest blijven staan voor een volgend transport.
Daarom hebben we de avond er voor samen met de eigenaar van het transportbedrijf al een selectie gemaakt van de goederen die in ieder geval met dit transport mee moesten en wat eventueel kon blijven staan.
Toen ik de enorme hoeveelheid pallets en andere losse dingen zo zag staan, realiseerde ik me opnieuw de omvang van de hulp die we als kleine organisatie iedere keer opnieuw mogen verlenen.

Wat gaat er deze keer mee:
  • Naast de ca. 5500 kg voedsel die deze keer werd ingezameld in de winkels, waren er weer ca 425 bananendozen met kleding en zo'n 75 zakken met dekens en jassen.
  • Ook was er weer de voor ons zo belangrijke donatie van de HAK fabriek (ca 4000 KG).
  • Maar ook veel meubels,TV's, keukenapparatuur(koelkasten, vriezers etc) rolstoelen, een aantal scootmobiels (van Prominent), fietsen, gereedschappen etc., gingen er mee.
  • Speciaal voor het gehandicaptenhuis in Halmagiu kregen we een rol van 100 m2 linoleum gedoneerd van de FORBO. Het linoleum wat er nu ligt (sinds 2006) is op veel plaatsen stuk en nodig aan vervanging toe.
  • We mochten ook weer een pallet van 700 kg met voedingssupplementen van Abbott meenemen.
  • Voor het landbouwproject in Tiur ging een maishakselaar mee en was er weer een enorme hoeveelheid tulpenbollen van een 2-tal bedrijven uit Creil en Enkhuizen en weer onze (inmiddels traditionele partij) groentezaden van de ENZA.

We vertrokken vrijdagmorgen 21 oktober en het was een bijzonder gebeuren, want we gingen deze keer samen met onze oudste zoon en zijn gezin. Met drie generaties samen naar Roemenië gebeurt toch niet iedere dag.

Voor onze kinderen was het al lang geleden dat ze met een transport mee zijn geweest en voor onze kleinkinderen was het niet de eerste keer dat ze in Roemenië waren, maar wel de eerste keer dat ze een transport zo bewust meemaakten. Dit maakte op hen ook de nodige indruk hebben we gemerkt. Want het is toch wel apart als je hier in Nederland helpt met inzamelen van ondermeer voedsel en hulpgoederen en je helpt in Roemenië met het lossen en je ziet dan alles op de bestemming aankomen.

Zaterdagmiddag werd het deel voor Sebis al uitgeladen en het weekend over zijn we in Sebis gebleven. Daar mochten we zondagmiddag in de kerkdienst de oogstdankdienst mee beleven. Op diverse plaatsen werd alles wat met de oogst te maken had uitgestald. (van groente tot aardappelen en allerlei soorten fruit), maar centraal op de tafel stond de bijbel. Dat maakte op mijzelf toch wel indruk.
Maandagmorgen zijn we samen met de vrachtauto opgereden naar Blaj, waar in de loop van de middag de rest werd uitgeladen.

Dinsdag zijn we opnieuw naar Tirgu Mures geweest, naar de kliniek voor neonatologie. Op dit moment waren 28 van de 50 bedjes bezet. Deels met baby's in de couveuses maar ook kinderen die al wat langer daar verbleven om verder aan te sterken.
We hebben daar, behalve ca 10 bananendozen met kleertjes voor de allerkleinste kinderen, ook heel veel lakentjes mogen brengen. Op onze vraag naar de huidige situatie waren we blij verrast om te horen dat er goede berichten waren te melden.
Enkele maanden geleden waren de voorschriften zo aangepast, (door de bezuinigingen) dat de kinderen slechts 16 dagen mochten verblijven in de kliniek en dat is voor prematuur baby's uiteraard veel te kort.
Nu is de situatie gelukkig gewijzigd en is de termijn verlengd naar 100 dagen. Dat blijkt in de praktijk voldoende te zijn om de kinderen dusdanig te laten aansterken dat ze veilig mee naar huis kunnen.
In Juli hebben we nog -na een noodkreet van hun kant- een pallet met speciale melkpoeder, kleertjes voor de prematuur baby's en andere benodigdheden mogen sturen via een ander transportbedrijf. Nu horen we dat er eindelijk budget is vrijgekomen en dat men voldoende melkpoeder heeft om voorlopig aan de vraag te voldoen. Dat zijn verheugende berichten.
Alleen is er nu een ander probleem waarvoor men onze hulp vraagt. ALLE LUIERS ZIJN GESTOLEN (inclusief de vuile luiers die gewassen moesten worden) dus is er een ernstig tekort aan luiers. We hadden wel luiers bij ons, maar dat is uiteraard voor een kliniek met een capaciteit van ca 50 bedjes niet voldoende.
Wij hebben beloofd dat we zullen kijken of we aan voldoende luiers kunnen komen die dan met het volgende transport mee kunnen. (Als we de financiën rond kunnen krijgen hopen we al over enkele maanden).

In onze tehuizen voor gehandicapten in Halmagiu en Magulicea zagen we blijde gezichten van de bewoners toen men ons herkende. In Halmagiu is het hard nodig om eens flink aan het klussen te gaan, want er zijn nogal wat dingen aan vervanging en reparatie toe.
Verder is er dringend behoefte aan een personenbus met invalidenlift. De mensen hebben nu geen enkele mogelijkheid van vervoer en zijn dus erg aan huis gebonden.
Het zou fijn zijn (eigenlijk noodzakelijk) om te kunnen beschikken over een 9-persoonsbus met een voorziening voor gehandicapten.
We willen proberen de komende maanden een actie te starten om op de een of andere manier geld vrij te kunnen maken om deze bus te kunnen aanschaffen. Op het moment dat ik dit schrijf, is € 1.500 al toegezegd. Maar voor een bus hebben we uiteraard meer geld nodig.

Terug ziende op deze reis kunnen we zeggen dat we een heel fijne en gezegende reis hebben gehad. We zijn dankbaar dat we weer de mogelijkheid hebben gehad iets te betekenen voor onze medemens die in veel moeilijker omstandigheden verkeert dan wij.
We zijn vooral dankbaar dat we opnieuw gespaard zijn gebleven en dat we weer veilig mochten thuis komen.

Henk de Breij

TOT SLOT NOG EEN VRAAG:
HELPT U ONS MEE?
ALLE HULP IS WELKOM!

Wilt u meer informatie?
Bel of mailt u ons dan!
Telefoon: 06-452 00 352. (Henk de Breij)
Mail: ro-charis@home.nl


[terug]