Reisverslag april 2009

25 april 2009 tot en met 3 mei 2009


Opnieuw hebben we op woensdag 22 april met een groepje van 8 mensen een trailer met hulpgoederen mogen laden. In korte tijd is er weer heel veel ingezameld.

Zoals altijd, brengen wij de hulpgoederen naar Sebis in west Roemenië en Blaj in centraal Roemenië.

Vanuit Sebis, waar ca 2/3 deel van de hulp naar toe gaat, wordt de ontvangen hulp verdeeld over een aantal dorpen in de regio en gaat een flink deel van de hulp door naar Zuid Roemenië. Daar wordt het met een kleine vrachtauto door iemand van de kerk naar toe gebracht.
Het resterende 1/3 deel gaat naar Blaj en wordt vandaar uit ook verdeeld naar gezinnen in een aantal dorpen in de directe omgeving.

Het is ook niet niks wat in zo'n trailer kan.
Maar liefst zo'n 300 bananendozen met goede kleding en schoeisel, heel veel zakken met dekens en jassen, ca 200 kg waspoeder, weer veel huishoudelijke goederen en keukenmaterialen (potten, pannen, bestek etc.) en enkele koelkasten, ook een behoorlijke hoeveelheid meubels en kantoormeubilair. Verder zo'n 20 prachtige relaxstoelen, een scootmobiel en zelfs opnieuw een echografieapparaat van Pie Medical uit Maastricht. (Deze zal worden ingezet in een van de klinieken in Sebis.)
Maar liefst 5000 kg voedsel mochten we meenemen dat we hebben ontvangen tijdens de voedselinzameling in een aantal Zwolse supermarkten en voor de speciale pakketten die we voor een aantal gezinnen iedere keer laten maken..
Ook was er weer een donatie Hakgroente ( U weet wel, van die bekende potjes) Wij hebben zelf ca 3.500 kg meegenomen en ook een zelfde hoeveelheid doorgeschonken aan een andere groep waar we regelmatig contact mee hebben.
De kerk in Sebis en het bejaardencentrum mochten we verblijden met een beamer. De beamer in de kerk was defect en het bejaardencentrum had er nog niet een, maar gaat die vooral gebruiken voor bijvoorbeeld sportuitzendingen. (Roemenen zijn erge sportliefhebbers)

U zult het niet geloven, maar opnieuw was er weer een gigantische hoeveelheid babykleding en zijn er door een aantal mensen veel dekentjes en lakentjes genaaid.
We hebben alles zelf weer naar de kliniek in Tirgu Mures gebracht, waar we inmiddels een fijn contact hebben opgebouwd.
Het personeel daar is zeer gemotiveerd en zorgzaam voor de te vroeg geboren kinderen.
We hebben gemerkt dat het goed is om daar te zijn en om -daar waar we de mogelijkheid hebben- te helpen.

In het kindertehuis gaat het goed.
Men is dankbaar voor de financiële ondersteuning die we regelmatig overmaken. Men blijft toch voor een flink deel afhankelijk van onze steun.

In het bejaardentehuis in Halmagiu zitten vooral gehandicapte ouderen.
Ze hebben het erg naar de zin en ze zien er goed en gezond uit.

De ouderen in Magulicea hebben -net als de bewoners uit Halmagiu- ook ervaren wat het betekent om vanuit een groot centrum met een slaapzaal van ca 40 a 50 personen, te komen in een kleinschalig tehuis met kamers waar over het algemeen 3 personen op een kamer verblijven.
Dan heb je echt het gevoel dat er een hemel op aarde is.

We kunnen ook nog vermelden dat de tuinkassen in Tiur nog steeds voor een inkomen zorgen voor een aantal gezinnen. Er wordt volop op de markt en vanuit huis verkocht. Ook wordt trouwens nog steeds veel gratis weggegeven aan mensen die het echt nodig hebben. Leuk als je steeds weer bemerkt dat de zaden die we jaarlijks vanuit Nederland gesponsord krijgen zo goed aanslaan.
Ook stonden nog honderden Hollandse tulpenbollen in bloei die we vorig najaar hebben meegenomen.

De mensen die graag "internetten" kan ik vertellen dat we op onze site diverse fotomappen hebben van de verschillende projecten.
De naam van onze site is: www.ro-charis.nl

Tot slot kunnen we U nog vertellen dat er op dit moment contacten zijn met omroep Max om te bezien of we in aanmerking kunnen komen voor een door hun te financieren project. We zijn door de eerste selectie heen gekomen en we hebben samen met onze Roemeense contactpersonen een concreet project voor ouderen en gehandicapten ingediend en wachten nu af welke keus er door deze omroep wordt gemaakt.

We zijn blij dat we weer de mogelijkheid hebben gehad om naar Roemenië te gaan en we zijn vooral dankbaar dat we weer veilig terug zijn gekomen.

Henk de Breij


[terug]